جالب است بدانید که تمام ارتباطات و فعالیت‌های کامپیوتر مانند ذخیره سازی داده‌ها و حتی محاسبات بر اساس اعداد ۰ و ۱ یا همان زبان باینری انجام می‌شود. سیستم باینری (یا دودویی) یک سیستم عددی است که فقط از دو رقم استفاده می‌کند که همانطور که گفته شد این اعداد 0 و 1 هستند. یک رقم باینری تنها می‌تواند Trueیا  1 و False یا 0 را در منطق بولی نشان دهد. اما از این دو عدد باینری می‌توان برای نشان دادن تعداد زیادی اطلاعات و انجام توابع پیچیده استفاده کرد.

سیستم باینری در کامپیوترها

برای درک بهتر از این سیستم عددی و نحوه عملکرد کامپیوترها بهتر است این سیستم عددی را بهتر بشناسیم. همانطور که می‌دانید کوچکترین واحد ذخیره سازی در رایانه‌ها بیت است. هر یک بیت یک مقدار باینری دارد یعنی می‌تواند یا یک و یا صفر را در خود جای دهد. واحد بزرگتر از بیت بایت است، یک بایت شامل هشت بیت است، به این معنی که می‌تواند 256 (2 به توان 8) مقادیر مختلف داشته باشد. اما چرا ۲۵۶ حالت؟ بر اساس نوع این اعداد ما در هر بیت ۲ حالت بیشتر نداریم، در یک بیت یا عدد ۱ وجود دارد و یا ۰، پس می‌توانیم بگوییم ۱ بیت می‌تواند ۲ به توان ۱ حالت داشته باشد که می‌شود ۲ حالت اصلی ۰ و ۱. اگر تعداد بیت‌ها افزایش پیدا کند تعداد حالت‌ها نیز به همان میزان افزایش پیدا خواهد کرد، به همین جهت برای نشان دادن حالت‌ها از توان استفاده می‌کنیم تا محاسبه و به خاطر سپاری برایمان راحت‌تر شود. بنابراین ۸ بیت، ۲ به توان ۸ حالت مختلف دارد یعنی ۲۵۶ حالت قرارگیری اعداد ۰ و ۱.

منظور از نحوه قرارگیری ترتیب و حالت پر کردن تعداد بیت‌هاست. به عنوان مثال در ۲ بیت حافظه ۲ به توان ۲ حالت قرارگیری اعداد وجود دارد، یک چیدمان ساده! یا هر دو بیت ۰ هستند (00)، یا هر دو ۱ هستند (11)، یا ۰ در ابتدا قرار می‌گیرد (01) و یا ۱ (10). این روش قرارگیری اعداد و نمایش آن‌ها در بیت است.